ما قرار است در این مطلب از طریق یک سری توضیحات و گالری تصاویر، موتور Honda S90 را به شما معرفی کنیم. بنابراین برای آشنایی با آن همراه ما باشید.
موتور سیکلت هوندا اس ۹۰ یک موتور سیکلت ۹۰ سی سی بود که از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹ توسط شرکت هوندا تولید میشد. این موتور سیکلت یک دوچرخه سبک و ورزشی بود که دارای یک موتور کم شافت بالا، یک دنده دستی چهار سرعته و سرعت بیشینه ۶۲ مایل در ساعت بود. این موتور سیکلت در ژاپن و کشورهای دیگر محبوب بود و مدل‌های مختلفی مانند سی اس ۹۰ و بنلی ۹۰ داشت.
موتور سیکلت هوندا اس ۹۰ بخشی از سری ورزشی هوندا بود که شامل مدل‌های اس ۵۰، اس ۶۵ و اس ۹۰ زد هم بود. اس ۹۰ بزرگترین و قوی‌ترین موتور سیکلت این سری بود و به عنوان یک دوچرخه ورزشی و چند منظوره بازاریابی میشد که می‌توانست برای رفت و آمد، گردش یا مسابقه استفاده شود. اس ۹۰ طراحی شیک و زیبایی داشت، با یک مخزن سوخت کروم، یک چراغ جلو گرد و یک صندلی منحنی. همچنین دارای یک میله جلو تلسکوپی، یک تعلیق عقب سوئینگ آرم و یک گزینه صندلی دو نفره بود. اس ۹۰ در رنگ‌های مختلفی مانند قرمز، آبی، سیاه و نقره‌ای موجود بود.
موتور سیکلت هوندا اس ۹۰ توسط عموم و منتقدان خوب استقبال شد که عملکرد، کنترل و قابلیت اطمینان آن را ستودند. سواری اس ۹۰ لذت بخش، راحت و مقاوم بود. همچنین تعمیر و نگهداری آن آسان بود، به لطف موتور ساده و محکم آن. اس ۹۰ در ژاپن و کشورهای دیگر محبوب بود و طرفداران و علاقه‌مندان واقعی داشت.
تولید موتور سیکلت هوندا اس ۹۰ در سال ۱۹۶۹ متوقف شد و جایگزین آن موتور سیکلت هوندا سی ال ۹۰ اسکرمبلر شد که طراحی بیشتر جهت رانندگی خارج از جاده داشت. اما اس ۹۰ همچنان یک موتور سیکلت کلاسیک و نمادین است که روح و نوآوری هوندا را در دهه ۶۰ نشان می‌دهد.
گالری تصاویر Honda S90
1 دیدگاه
سعید
سلام.من و داداشم تقریبا۲۵سال پیش یه اس ۹۰ خریدیم که چند قطعه از سیستم برقش کم بود و موتور ساز هرچی دم دستش بود بهش امتحان کرد تاآخر با خازن تلویزیون و پلاتین یه موتورناشناخته جمعش کرد و روشن شد و دور موتورش روی ۳ بود و نه گاز میخورد نه گازش کم میشد و نهایت سرعتش ۱۰کیلومتر بود البته چون خراب بود،در کل صدایی شبیه صدای آبگرمکن نفتی میداد و ترمز هم نداشت و من میپردم پایین از پشت موتور رو میگرفتم دو سه متر من روی زمین کشیده میشدم تا موتور متوقف میشد،خلاصه دورانی بود،تازه داداشم باهاش نیم کلاچ میکرد دوسانت تکچرخ میزد،یکبار پلیس جلومون رو گرفت مدارک نداشت،پلیس خواست موتورو ببره بلد نبود و مرتب خاموش میشد و موتورو بهمون پس داد بجاش یه پس کله ای به داداشم زد و همه از خنده روده بر شده بودن،واقعا خیلی خنده دار بود،یه بار زینش کنده شد موتور خودش رفت و من و داداشم در حالی که روی زین بودیم روی زمین موتورو نگاه میکردیم و میخندیدیم که ده متر راه رو چجوری خودش تعادلش رو حفظ کرد و حرکت میکرد و آخرش آروم افتاد زمین انگار که کسی گرفته باشه،حالا اگه موتور گرون بود همون اول میافتاد خورد میشد امااون موتور که پنج هزارتومن خریده بودیم طوریش نشد و آخرش به قیمت آهن و آلومینیوم موتورش فروختیم به نون خشکی.اینم از خاطرات سعیدوامیر از قم