لنت ترمز موتورسیکلت را هر چند وقت یک بار باید عوض کنید؟

لنت ترمز موتورسیکلت را هر چند وقت یک بار باید عوض کنید؟

ترمز یکی از مهم ترین سیستم های ایمنی برای وسایل نقلیه موتوری است. هر چند وقت یک بار باید لنت ترمز خود را تعویض کنید؟ لنت های ترمز باید هر 20000 مایل تعویض شوند تا از خراب شدن کامل لنت ترمز جلوگیری شود. همچنین اگر 1-2 میلی متر هستند یا کمتر از 1/8 اینچ هستند باید آنها را تغییر دهید. اگر آنها را تعویض نکنید، ممکن است به خودتان و سایر رانندگان آسیب وارد کنید یا آسیب بیشتری به دوچرخه خود وارد کنید.

تعمیر و نگهداری سیستم ترمز موتورسیکلت شما یک بخش حیاتی برای اطمینان از اینکه ایمنی و سلامت شما به خطر نمی افتد است. خوشبختانه راه هایی برای بررسی ترمزها و انجام تعمیرات وجود دارد و این مقاله به نحوه انجام این کار می پردازد. در این مقاله نکات زیر و بم لنت ترمز و نحوه تعویض آن ها را به شما آموزش می دهیم.

هر چند وقت یکبار باید لنت ترمز خود را تعویض کنید؟

فاصله زمانی تعویض لنت ترمز به چند نکته بستگی دارد، اما برد خوب این است که هر 20000 مایل تعویض شود. لنت‌های ترمز می‌توانند در شرایط عادی سواری برای مدت طولانی دوام بیاورند و در ترمزهای خفیف حتی طولانی‌تر عمل کنند. برای اطمینان از اینکه آنها خیلی سریع فرسوده نمی شوند، عاقلانه است که سابقه تعمیرات انجام شده را برای ردیابی طول عمر ترمزهای خود نگه دارید.

یکی دیگر از معیارهای اندازه گیری طول عمر لنت ترمز، ضخامت لنت است. ضخامت اولیه به نوع پد استفاده شده بستگی دارد. هنگامی که لنت ها به اندازه 1-2 میلی متر یا کمتر از ⅛ اینچ فرسوده شدند، احتمالاً زمان تعویض آنها فرا رسیده است.

لنت های ترمز واقعا ماندگاری ندارند، به این معنی که اگر استفاده نشوند، لزوما خراب نمی شوند. اگر سالانه هزار مایل طی نمی کنید، دیگر نیازی به نگرانی در مورد تعویض آنها پس از مدت زمان مشخصی نیست. قبل از سواری یک بازرسی سریع از ترمزها انجام دهید تا مطمئن شوید همه چیز خوب است. اکنون، با گفتن همه اینها، اگر دوچرخه زنگ زده ای را بازسازی می کنید و از زمان ریاست رونالد ریگان رانندگی نکرده اید، ارزش آن را دارد که لنت ها را فقط برای آرامش خاطر تعویض کنید.

چرا لنت ترمز باید به موقع عوض شود؟

تعویض لنت های ترمز فرسوده، سیستم ترمز را بدون در نظر گرفتن هرگونه مشکل دیگر، عملکردی نگه می دارد. هنگامی که لنت ها فراتر از ضخامت عملکردی خود فرسوده می شوند، توانایی ترمزگیری به خطر می افتد و راننده و سایر رانندگان در معرض خطر قرار می گیرند. توانایی کنترل مطمئن سرعت برای جلوگیری از تصادف بسیار مهم است.

جدای از فاکتور ایمنی، اجازه دادن به لنت های شما بیش از حداقل ضخامت پوشیده شدن، راه خوبی برای صرف هزینه زیادی برای تعمیرات است. چند اتفاق ممکن است رخ دهد:

• روتور خورد خواهد شد.
• حرارت بیش از حد روغن ترمز شما را خراب می کند.
• ترکیب اینها می تواند کولیس شما را خراب کند.

لنت ترمز از یک صفحه فلزی ساخته شده است که به شکلی که در کالیپر قرار می گیرد و یک لایه ضخیم از مواد اصطکاک سوراخ شده است. روتور ترمز حلقه فلزی است که به چرخ وصل شده و بین لنت های ترمز حرکت می کند. مواد اصطکاک طوری فرموله شده است که حرکت وسیله نقلیه در حال حرکت را به روشی ایمن به گرما تبدیل کند. این ماده به گونه ای طراحی شده است که به منظور افزایش عمر روتور فرسوده شود. وقتی صحبت از ضخامت لنت ترمز می شود، در مورد مقدار مواد اصطکاک باقی مانده روی لنت صحبت می کنیم.

فرض کنید تمام مواد اصطکاک فرسوده شده اند و اکنون فقط فلز صفحه لنت ترمز در مقابل فلز روتور قرار دارد. اصطکاک تماس فلز به فلز در واقع اصطکاک بیشتری ایجاد می کند، اما فقط به این دلیل که گرمای تولید شده تقریباً برای جوش دادن این دو قطعه به هم کافی است. در همان زمان، هر دو قطعه فلز در حال جویدن هستند و دیگر قادر به انجام آن‌طور که طراحی شده‌اند، نیستند.

وقتی صحبت از گرما شد، روغن ترمز دوست ندارد داغ باشد. اگر آنقدر داغ شود که بجوشد، مقدار کمی هوا در سیال شروع به انبساط می کند. از آنجایی که روغن ترمز غیر قابل تراکم است و هوا قابل تراکم نیست، اکنون قدرت هیدرولیک روغن ترمز وجود ندارد. در این سناریو، سیال احتمالاً نیاز به تعویض دارد.

اگر هر دوی این شرایط وجود دارد، ممکن است به کولیس خود نیز adios بگویید. کالیپرهای ترمز سیلندرهای هیدرولیکی هستند که لنت ها را روی روتور فشار می دهند. در داخل مجموعه کولیس مهر و موم و سایر اجزای قابل ذوب وجود دارد که در شرایط گرمای بیش از حد خراب می شوند. بازسازی یا تعویض کولیس ها پول بیشتری به صورت حساب تعمیر شما اضافه می شود.

چگونه این مشکلات را برطرف کنیم؟

انجام تعمیرات اجزای سیستم ترمز به سطح متوسطی از مهارت نیاز دارد. اکثر تعمیرات بسیار قابل انجام هستند، اما ممکن است یک چالش جدید برای کسانی باشد که کار زیادی انجام نداده اند. اگر می‌خواهید خودتان کار را انجام دهید، عاقلانه است که یک دفترچه راهنمای تعمیر داشته باشید و قبل از حفاری در مورد کاری که انجام می‌دهید تحقیق کنید.

هنگام تعویض روتور، پدها و/یا کالیپرها، به راهی برای بالا بردن دوچرخه نیاز دارید تا چرخ‌ها را جدا کنید. پایه‌ها و آسانسورهای دوچرخه در دسترس هستند یا راه‌هایی برای مسدود کردن ایمن دوچرخه با استفاده از قطعات چوبی محکم وجود دارد. هنگام انجام این کار احتیاط کنید، زیرا دوچرخه می تواند به راحتی واژگون شود و باعث آسیب شود.

در آماده سازی برای هر گونه تعمیر، مطمئن شوید که ابزار مناسب را در اختیار دارید. در اینجا لیستی از ابزارهای آماده وجود دارد:

• آچار در اندازه های مختلف از جمله اندازه های متریک و استاندارد
• آچار و سوکت
• پیچ گوشتی
• انبر

پاک کننده قطعات ترمز

چند ابزار تخصصی دیگر نیز برای یافتن وجود دارد. ابتدا لازم به ذکر است که روغن ترمز برای رنگ خورنده است و باید با دقت کار کرد. به این ترتیب، چند پارچه تمیز، پاک کننده قطعات ترمز، و روشی برای جمع آوری روغن ترمز داشته باشید. یک کاسه یا تابه پلاستیکی کوچک به خوبی کار می کند تا مایع قدیمی را بگیرد. در مرحله بعد، داشتن یک سرنگ با اندازه خوب برای استخراج مایع ترمز از مخزن ایده خوبی است. در نهایت، برخی از افراد از پمپ خلاء دستی برای شستشو و خونریزی سیستم استفاده می کنند.

برای شروع، دوچرخه را بلند کرده و با خیال راحت نگه دارید تا بتوانید چرخ را بردارید. پس از برداشتن، می توانید روتور را در صورت نیاز تعویض کنید. به طور معمول، 5 یا بیشتر پیچ وجود دارد که روتور را به توپی نگه می‌دارد و روتور جدید با پیچ‌های جدید عرضه می‌شود.

تعویض لنت ها بسیار ساده است. برای اینکه بتوانید لنت ها را بیرون بیاورید، احتمالاً باید کولیس را باز کنید. این شامل برداشتن چرخ نیست، بلکه به مشخصات دوچرخه خاص شما مراجعه می کند. هنگام نصب لنت های جدید، ایده خوبی است که کمی گریس ترمز در پشت صفحه فلزی اضافه کنید تا صدا کاهش یابد. پس از پوشاندن لنت های جدید، مجدداً با پیروی از مشخصات دوچرخه خود، کولیس را دوباره بچسبانید.

در حالی که چرخ هنوز برداشته شده است، می توانید به لنت ها و کولیس دسترسی داشته باشید، با این حال، زمانی که فقط لنت ها و/یا کولیس ها را انجام می دهید، همیشه لازم نیست. هنگام تعویض کولیس، معمولاً فقط چند پیچ ​​وجود دارد که آن را به چنگال یا قاب نگه می دارد.

قبل از جدا کردن خط ترمز، خط نرم را به آرامی فشار دهید تا از نشت تمام مایعات به بیرون جلوگیری شود. هنگامی که خط به کولیس جدید متصل شد، باید سیستم را تخلیه کنید. این فرآیند اجازه می دهد تا روغن ترمز به طور کامل وارد کالیپر جدید شود و تمام حباب های هوا را خارج کند. روش های مختلفی برای خونریزی وجود دارد، اما اصل این است که دریچه خونریزی را باز کنید تا هوا و مایع خارج شود. هنگامی که بیشتر هوا خارج شد، مطمئن شوید که دسته ترمز را پمپ کنید تا مطمئن شوید که کار می کند و احساس درستی دارد.

فرآیند تخلیه سیستم ترمز هنگام شستشوی مایع قدیمی نیز استفاده می شود. این روغن قدیمی و کثیف را با روغن ترمز تازه جایگزین می کند. این اغلب جایی است که سرنگ و کمی شلنگ لاستیکی مفید هستند. به سادگی از سرنگ استفاده کنید تا مایع قدیمی را از مخزن خارج کنید و خطوط را خارج کنید. سپس مایع جدید بریزید و حباب های هوا را خارج کنید.

پس از انجام هر گونه تعمیر و قبل از سوار شدن، همیشه از عملکرد ترمز اطمینان حاصل کنید. فقط به این دلیل که قطعه آسیب دیده جایگزین شده است، تضمین نمی کند که کار کند. پس از اطمینان از کارکرد آن، دوچرخه را برای یک سواری آسان ببرید و چندین توقف داشته باشید. این کار ترمزها را درخشان می‌کند، که اساساً مواد لنت را روی عیوب جزئی سطح روتور قرار می‌دهد.

نتیجه

ترمزها برای کار ایمن دوچرخه شما بسیار مهم هستند. فرسوده بودن اجزای ترمز برای ایمنی شما و دیگران به خطر می اندازد. به طور مرتب قطعات فرسوده را بررسی کنید و ترتیب تعویض آنها را بدهید. بیشتر کارهای ترمز دشوار نیستند، اما برای انجام درست به مهارت و ابزار نیاز دارند. هنگام انجام تعمیرات، مشخصات سازنده را رعایت کنید و همیشه قبل از سوار شدن، تعمیر را بررسی کنید.