تاریخچه موتور سیکلت هوندا
هوندا در اواخر دهه 1940 و زمانی که ژاپن در تلاش برای بازسازی کشورش پس از جنگ جهانی دوم بود، تأسیس شد. بنیانگذار شرکت سوئیچیرو هوندا ابتدا شروع به تولید رینگ پیستون کرد و توجه خود را به موتورسیکلت های ارزان قیمت معطوف کرد. آقای هوندا همیشه به مهندسی علاقه داشت و این با موفقیت فروش موتورسیکلت‌هایش در دهه 1960 و رقابت رودررو با بهترین‌های دنیا در پیست‌های مسابقه آشکار شد. امروزه، هوندا در حال ارائه ماشین‌های پیشرو در اکثر رده‌ها است.
1906 سوئیچیرو هوندا در هاماماتسو ژاپن متولد شد. پدرش آهنگری دارد که دوچرخه هم تعمیر می کرد. هوندا در جوانی در یک گاراژ خودرو در توکیو شاگرد بود.
1928 هوندا به هاماماتسو بازگشت تا تعمیرگاه خودروی خود را باز کند. او که شیفته سرعت است، ماشین مسابقه ای خود را ساخت.
1936 هوندا در یک تصادف اتومبیل رانی مجروح شد.
1937 او شرکتی را برای تولید رینگ پیستون تشکیل داد. پس از یک شروع متزلزل (بیشتر به دلیل فقدان کامل آموزش رسمی در متالورژی) شرکت او موفق می شود. او یکی از تامین کنندگان کلیدی تویوتا است که تقریباً در همان زمان شروع به تولید خودرو می کند.
1946 سوئیچیرو هوندا تجارت رینگ پیستون خود را می فروشد. ژاپن پس از اینکه در پایان جنگ جهانی دوم بمباران شد، در تلاش است تا ظاهر عادی را به دست آورد. هوندا نیاز به حمل و نقل مقرون به صرفه را درک می کند و شروع به پیوند موتورهای دو زمانه مازاد جنگ بر روی دوچرخه می کند. (موتورها در ابتدا برای استفاده در ژنراتورهای قابل حمل برای رادیوهای نظامی در نظر گرفته شده بودند.)
1948 شرکت هوندا موتور با مسئولیت محدود ثبت شد. سوئیچیرو هوندا بر جنبه مهندسی تجارت تمرکز دارد، در حالی که عملیات مالی توسط تاکئو فوجیساوا کنترل می شود.
1949 این شرکت اولین موتورسیکلت واقعی خود را با موتور 98 سی سی دو زمانه تولید کرد. وقتی یکی از کارمندان می بیند که اولین مورد مونتاژ شده و سوار آن خارج از کارخانه است، می گوید: “مثل یک رویا است.” نام “رویا” برای دوچرخه، که به طور رسمی به عنوان مدل D شناخته می شود، انتخاب شد.
1951 آقای هوندا از سر و صدا، بو و دودهای موتورهای دو زمانه (از جمله موتورهای خودش) که در خیابان های شهر ژاپن شلوغ می شوند، خشمگین می شود. در پاسخ، این شرکت اولین موتورسیکلت چهار زمانه خود، Dream E (146 سی سی) را ایجاد کرد.
1952 علیرغم اینکه هوندا از چنین نیروگاه‌های «ابتدایی» متنفر است، با مفهوم اصلی خود از موتورهای کمکی برای دوچرخه‌ها معاشقه می‌کند. موتور گیره دار Cub F (دو زمانه، 50 سی سی) از طریق هزاران دوچرخه فروشی مستقل در سراسر ژاپن فروخته می شود. این فقط دو سال تولید می شود، اما علامت تجاری “Cub” را معرفی می کند که برای چندین دهه در ظاهرهای مختلف محبوب خواهد بود.
1953 Benly J (4 زمانه، 90 سی سی) عرضه شد. حداقل برخی از اینها با نشان تانک “بنلی” فروخته می شدند و نام هوندا را فقط روی جعبه های موتور داشتند. سری Benly نیز مدت زیادی دوام آورد و دوره ای از عملکرد بهبود یافته را آغاز کرد. آنها بلافاصله در بین اتومبیلرانی آماتور ژاپن محبوب شدند.
1954 سوئیچیرو هوندا رویای خود یعنی موفقیت در مسابقات موتور سیکلت گرند پریکس را به اشتراک می گذارد. او می نویسد: «رویای کودکی من این بود که با ماشینی که خودم ساخته بودم قهرمان مسابقات اتومبیل رانی شوم. با این حال، قبل از تبدیل شدن به قهرمان جهان، به شدت لازم است که یک ساختار شرکتی باثبات، با امکانات تولید دقیق و طراحی محصول برتر ایجاد شود. از این منظر ما بر روی ارائه محصولات با کیفیت بالا برای پاسخگویی به تقاضای مصرف کنندگان داخلی ژاپن تمرکز کرده ایم و تا کنون زمان کافی برای صرف تلاش خود در مسابقات موتور سیکلت را نداشته ایم … من در اینجا اعلام می کنم که قصد دارم در مسابقات TT شرکت کنم. مسابقه دهید و من و همکارانم اعلام می کنیم که تمام انرژی و قدرت خلاقانه خود را برای پیروزی به کار خواهیم بست.»
1957 تولید کنندگان برجسته ایتالیایی، از جمله MV Agusta، Gilera، و Mondial اعلام کردند که از مسابقات قهرمانی جهان کناره گیری می کنند، به دلیل افزایش هزینه ها. ام وی آگوستا این قرارداد را زیر پا گذاشته و به مسابقه ادامه خواهد داد. هوندا یکی از آخرین دوچرخه های مسابقه موندیال را می خرد. این شرکت ژاپنی از دوچرخه ایتالیایی کپی نمی کند، اما از آن به عنوان منبع الهام و نمونه ای از استانداردهایی که باید به آن دست یابند استفاده می کند.
1958 Super Cub (با نام مستعار C100، با نام مستعار CA100، با نام مستعار “هوندا 50”) وارد بازار شد. دارای قاب فولادی فشرده، چنگال پیشرو، طراحی پله‌ای و موتور چهار زمانه 50 سی‌سی است. قرار است با نام های مختلف به فروش برسد و بعداً به 70 سی سی و در نهایت 90 سی سی افزایش یابد. این موتورسیکلت به محبوب ترین موتورسیکلت تبدیل خواهد شد – در واقع، محبوب ترین وسیله نقلیه موتوری از هر نوع.
1959 هوندا برای اولین بار وارد مسابقات مشهور Isle of Man TT شد. این شرکت پنج دستگاه را در کلاس 125 سی سی “فوق العاده سبک” تولید می کند. این دوچرخه‌ها دوقلو 125 سی‌سی هستند، از نوع مسابقه‌ای که سال قبل در مسابقات ملی ژاپن برگزار شد. نائومی تاناگوچی بهترین نتیجه TT تیم را به دست آورد و ششم شد. هوندا برنده جایزه سازنده در کلاس شد. هوندا شرکت هوندا موتور آمریکایی را در لس آنجلس افتتاح کرد.
1961 هوندا بر هر دو کلاس 125 سی سی و 250 سی سی در TT تسلط دارد. مایک هیلوود در هر دو مسابقه پیروز می شود و هوندا در هر مورد در جایگاه های اول تا پنجم قرار می گیرد. روزنامه Isle of Man Examiner به سادگی می گوید: “این یک پیروزی ویرانگر برای شرق بود.”
1963 این سال، هوندا بر مسابقات اتومبیل رانی F-1 تمرکز می کند. هوندا اولین کارخانه خارج از کشور خود را در بلژیک افتتاح کرد. Gray Advertising از کمپین معروف “شما با بهترین افراد در هوندا ملاقات می کنید” رونمایی می کند. در اوایل سال بعد، هوندا برای یک تبلیغ تلویزیونی «بهترین مردم» که Super Cub را به نمایش می‌گذارد، وقت تبلیغاتی در مراسم اسکار می‌خرد.
1964 موتورهای دو زمانه شروع به تسلط بر کلاس های مسابقه ای با جابجایی کوچکتر کردند. هوندا برای اینکه در کلاس های 250 سی سی رقابتی باقی بماند، در حالی که همچنان بر موتورهای چهار زمانه تکیه می کند، یک موتور 250 شش سیلندر به نام 3RC164 تولید می کند. این شگفتی مهندسی، دنیای مسابقه را خیره می کند، اما برای جلوگیری از قهرمانی فیل رید با یاماها، کافی نیست. با این حال، در سال های 66 و 67، مایک هیل وود از شش تا برای قهرمانی در مسابقات قهرمانی جهان 250 سی سی استفاده خواهد کرد.
1968 19 سال پس از خروج اولین خودروی دو چرخ این شرکت از کارخانه، هوندا 10 میلیونمین موتورسیکلت خود را تولید کرد.
1969 هوندا CB750 را در نمایشگاه خودروی توکیو در اواخر سال 68 رونمایی کرد، اما تا اوایل سال 69 وارد بازار نشد. نمی توان تاثیر این دوچرخه را به عنوان اولین دوچرخه مدرن چهارگانه و اولین دوچرخه بازار انبوه که با ترمز دیسکی عرضه کرد، اغراق کرد. تا سال 1970، CB750 ها با موتورهای ریخته گری شن و ماسه ساخته می شدند. در حقیقت، کیس‌های دایکاست سبک‌تر، قوی‌تر و روغن‌گیرتر بودند. اما این مدل های ریخته گری شن و ماسه هستند که مورد توجه کلکسیونرها هستند.
1970 هوندا چهار سوار در دیتونا 200 وارد شد، اما تنها یک نفر – دیک مان – به پایان رسید. سه DNF با پیروزی مان کاملا تحت الشعاع قرار گرفتند. این یک پیروزی بزرگ برای هوندا در آمریکا بود. در آن سال، شبکه 200 شامل سه‌گانه‌های کاملاً جدید از Triumph و BSA و اولین XR750 هارلی دیویدسون بود. اگرچه دوچرخه های کارخانه اغلب به عنوان مدل های CR750 شناخته می شوند، CR750 هرگز به عنوان یک موتور سیکلت کامل فروخته نشد. این فقط یک کیت از قطعات بود که روی یک دوچرخه اهداکننده CB750 مونتاژ می شد. ماشین‌های مسابقه‌ای کارخانه‌ای توسط مرکز خدمات مسابقه‌ای هوندا (سلف HRC امروزی) ساخته شده‌اند و رسماً “CB750 Racing Type” نامگذاری شده‌اند.
1972 هوندا سرانجام اعتراف کرد که برای ساخت موتور کراس 250 سی سی رقابتی، این شرکت باید موتور دو زمانه دیگری بسازد. CR250 “Elsinore” در اوایل سال 73 به ایالات متحده می رسد. این دوچرخه بلافاصله موثرترین دوچرخه مسابقه ای تولیدی در کلاس خود است و گری جونز در اولین سال خود موفق به کسب عنوان قهرمانی موتور کراس AMA می شود.
1973 سوئیچیرو هوندا به عنوان رئیس شرکت بازنشسته شد. او در هیئت مدیره باقی می ماند که در سال 1983 عنوان افتخاری “مشاور عالی” را به او اعطا کرد.
1974 اولین بال طلایی، GL1000، در کلن معرفی شد. در اوایل سال 75 به بازار ایالات متحده می رسد. بال اولین تولید ژاپنی چهار زمانه است که با آب خنک می شود. این موتور همچنین دارای محور محرکه است و یکی از اولین دوچرخه های تولیدی است که به پمپ سوخت مجهز شده است. پمپ مورد نیاز است زیرا “مخزن” در موقعیت عادی در واقع یک محفظه الکترونیکی است و سرریز رادیاتور را پنهان می کند، در حالی که مخزن سوخت واقعی زیر صندلی است تا به پایین نگه داشتن مرکز ثقل کمک کند.
1978 در تلاش برای ساخت یک موتور سیکلت چهار زمانه رقابتی برای مسابقات قهرمانی جهانی 500GP، هوندا پیستون بیضی NR500 را تولید کرد. این در واقع یک “چهار سیلندر V-8 با 8 میله اتصال و 32 سوپاپ بود. این یک تور دو نیروی فناورانه است، اما چالش های تولید مانع از آن می شود که تا اواخر فصل 79 مسابقه دهد. هوندا در طول فصل 81 با این ماشین ادامه می‌دهد، اما حتی فردی اسپنسر هم نمی‌تواند در آن برنده شود.
1981 تولید هوندا گلد وینگ از ژاپن به کارخانه جدیدی در اوهایو نقل مکان کرد.
1983 فردی اسپنسر قهرمان مسابقات جهانی 500 سی سی شد. برای اولین بار، هوندا برنده عنوان قهرمانی “ریبند آبی” شد. (این شرکت اولین بار در سال 1966 برنده مسابقات قهرمانی سازنده در کلاس 500 سی سی شد.)
1986 پس از شروعی لرزان، سری V-4 “VF” از دوچرخه های جاده ای با طراحی مجدد VFR750F “Interceptor” خریداری شد. بادامک های بالای سر دنده آن یک بار برای همیشه مشکلات درایو بادامک و سایش را برطرف می کند و این مدل به طور کلی به عنوان “بهترین دوچرخه جاده ای همه کاره” برای اکثر ده سال آینده شناخته می شود.
1987 CBR600F “Hurricane” اولین دوچرخه خیابانی چهار سیلندر کامل هوندا است.
1990 VFR750R (با نام مستعار RC30) سرانجام سه سال پس از اولین فروش در ژاپن به ایالات متحده رسید. این یک دوچرخه ویژه همسان سازی واقعی و یک دوچرخه مسابقه واقعی برای خیابان است که دو برابر قیمت یک Interceptor سهام به فروش می رسد.
1991 این شرکت در سوگ مرگ سوئیچیرو هوندا عزادار شد.
1992، 200 دستگاه از NR افسانه ای (معروف به NR 750) تولید شد. این یک نسخه قانونی خیابانی از مسابقه بدبخت NR500 Grand Prix است که با قیمت خیره کننده 60000 دلار به فروش می رسد. این خودرو با ویژگی‌های قدیمی از جمله بدنه فیبر کربنی، داشبورد دیجیتال، اگزوز زیر صندلی، بازو یک طرفه و تزریق سوخت پر شده است. علیرغم استفاده زیاد از کربن و آلیاژ سبک، وزن آن نزدیک به 500 پوند است و بیشتر افرادی که آن را سوار کرده اند (هنوز نمونه آماری کوچکی است!) غرق شده اند.
1993 CBR900RR دنیای دوچرخه های ورزشی را شگفت زده می کند. “Fireblade” که توسط Tadao Baba طراحی شده است، قدرت یک موتورسیکلت کلاس باز را با وزن و هندلینگ یک 600 ترکیب می کند.
1995 رادیکال EXP-2 (دو زمانه 400 سی سی) کلاس خود را در رالی گرانادا-داکار برنده شد. این دوچرخه اثبات مفهومی برای یک موتور دو زمانه با سوخت تمیزتر و قدرتمندتر است که از یک “سوپاپ” چرخان برای بستن درگاه اگزوز استفاده می کند.
2001 والنتینو روسی آخرین قهرمانی جهان 500 سی سی را در NSR500 دو زمانه برنده شد.
2002 همه تغییر. یا نه. روسی اولین قهرمانی جهان را در دوره 990 سی سی MotoGP با موتور پنج سیلندر چهار زمانه RC211V به دست آورد. والنتینو روسی آخرین قهرمانی جهان 500 سی سی را در دو زمانه NSR500 برنده شد.
2004 هوندا نمونه اولیه موتورسیکلت با پیل سوختی را تولید کرد.
2006 50,000,000 امین سوپر فروخته شد.
2007 هوندا اولین تولید کننده ای است که موتورسیکلتی با محافظت در برابر تصادف کیسه هوا ارائه کرد.
2010 VFR1200F معرفی شد. اگرچه این موتورسیکلت اسپورتی نیست که پیش‌بینی می‌شد، اما از این جهت حائز اهمیت است که اولین موتورسیکلت تولیدی با گیربکس دوکلاچه اختیاری است که امکان تعویض دنده‌های دکمه‌ای واقعی را فراهم می‌کند.
هوندا که در اوایل سال 2009 به عنوان مدل 2010 معرفی شد، این خودرو با یک موتور 1300 سی سی V-Twin کار می کند و برای این شرکت محافظه کار یک حرکت بزرگی است.
با توجه به آشفتگی پیرامون رژیم جدید AMA پس از خرید آن توسط گروه موتوراسپرت دیتونا، هوندا تصمیم می‌گیرد از این سری خارج شود و بیان می‌کند که “محیط مسابقه فعلی AMA/DMG با اهداف شرکت همخوانی ندارد.”
2011 در تلاش برای استفاده از بخش رو به رشد موتور سیکلت مبتدی، CBR250R معرفی شد. مینی CBR با موتور تک سیلندر 249 سی سی در کارخانه هوندا تایلند تولید و در سراسر جهان به فروش می رسد.
