مزایا و معایب موتورهای چهار زمانه و دو زمانه
هر دو نوع موتور چهار زمانه و دو زمانه مزایا و معایبی دارند که بهتر است قبل از خرید موتور خود، به بررسی هریک از این موارد بپردازید. در ادامه به توضیح تجربه‌های مختلف سواری موتورهای چهار زمانه و دو زمانه و نکات مثبت و منفی هر یک از آن ها می پردازیم.
یک موتور چهار زمانه معمولی 450 سی سی حدود 50 اسب بخار قدرت تولید می کند که تقریباً به اندازه یک موتور چمن زنی است. این یک تن فشار روی یک پیستون نسبتا کوچک است.
چرخاندن دوچرخه تا 10000 دور در دقیقه هنگام تعقیب شکوه در پیست مسابقه، گرما را افزایش می دهد که باعث می شود روغن سریعتر تجزیه شود. دمای مخزن روغن می تواند از 300 درجه فارنهایت (149 درجه سانتیگراد) فراتر رود، که باعث می شود روغن شکسته شود و از موتور محافظت نکند و منجر به سایش شود.
به همین دلیل است که اکثر سازندگان توصیه می کنند هر 50 ساعت یا بیشتر قسمت بالایی موتور را بازسازی کنید. اگر زیاد سوار می‌شوید، این به سرعت اضافه می‌شود.
فواید موتورهای چهار زمانه
چهار زمانه فقط یک چهارم زمان در مقابل نیمی از زمان مانند دو زمانه، قدرت را تولید می کند، اما یک ضربان قدرتی طولانی تر، گشتاور بسیار بیشتری را ایجاد می کند، بنابراین چهار زمانه قدرت بهتری را در دورهای پایین تر و خطی تر می کند. رانش قابل پیش بینی در سراسر محدوده دور. برای تکمیل چهار فاز، چهار زمانه نیاز به فلایویل سنگین‌تری دارد تا به میل لنگ اینرسی لازم برای چرخش آن در بین ضربات احتراق بدهد.
ترکیبی از پالس های قدرت کمتر به چرخ عقب و فلایویل سنگین تر، کشش چهار زمانه بهتری را در شرایط خاص خارج از جاده ایجاد می کند. همچنین، چهار زمانه معمولاً ترمز موتور بسیار بیشتری را ارائه می دهد که بسیاری از سوارکاران آن را ترجیح می دهند. مهمتر از همه، چهار زمانه روغن با گاز آنها مخلوط نشده است، بنابراین گازهای خروجی اگزوز تمیزتر دارند.
یک دوچرخه خاکی چهار زمانه 450 سی سی، مانند هوندا CRF450 یا کاوازاکی KX450، بهترین انتخاب برای سوارکارانی است که در مسابقات مجاز شرکت می کنند.
چهار زمانه با توجه به موتورهای نسبتا کوچک خود، قدرت و گشتاور بسیار زیادی ایجاد می کند. یک دوچرخه‌سوار حرفه‌ای روی یک دوچرخه خاکی 4 زمانه می‌تواند یک پرش سه‌گانه پیچیده را تنها با یک دویدن 10 فوتی انجام دهد. شما نه تنها برای به دست آوردن این شاهکار به مهارت نیاز دارید، بلکه به نیروی گشتاوری نیاز دارید که فقط یک دوچرخه خاکی 4 زمانه ارائه می دهد.
دوچرخه های 250 سی سی 4 زمانه نیز به ویژه برای رزمندگان آخر هفته و مبتدیان محبوب هستند. آنها سبک تر، آسان تر و ارزان تر هستند.
مضرات موتورهای چهار زمانه
از لحاظ تاریخی، چهار زمانه سنگین تر از دو زمانه بوده است، صرفاً به این دلیل که فقط قطعات بیشتری برای کارکرد آن ها مورد نیاز است، اگرچه با سبک شدن چهار زمانه، تفاوت در حال محو شدن است. چرخ لنگرهای سنگین تر می تواند باعث شود دوچرخه به گونه ای متفاوت رفتار کند و آن را در برابر تغییر جهت مقاوم تر کند. سرویس چهار ضربه ای نیز سخت تر است زیرا پیچیده تر است. در کتاب من، این یک شستشو است، زیرا در حالی که بازسازی دو زمانه بسیار آسان تر است، آنها به طور مکرر نیاز به سرویس دارند.
نکات مثبت موتورهای دو زمانه
همانطور که قبلا ذکر شد، دو زمانه از نظر تاریخی سبک تر و ساده تر هستند. قطعات متحرک کمتری برای فرسوده شدن وجود دارد و می توان بازسازی های سطح بالایی را در صبح قبل از سواری بعد از ظهر انجام داد. دو زمانه معمولاً با بالا آمدن دورها قدرت ذوب ذهنی دارند. دو زمانه مدرن به دلیل بهبود در سوپاپ‌های قدرت، قابل کنترل‌تر هستند و در دورهای پایین بهتر کار می‌کنند، که اساساً سوپاپ‌های کوچکی هستند که بسته به سرعت موتور می‌توانند اندازه درگاه اگزوز را باز یا بسته کنند.
مضرات موتورهای دو زمانه
مخلوط کردن روغن و گاز از قبل یک دردسر کوچک است که به دلیل آشفتگی ایجاد می شود. به دلیل محبوبیت دوچرخه های TPI (تزریق پورت انتقال) این مشکل به زودی تاریخ ساز خواهد شد. مسلماً حمل روغن با خود در اندوروهای طولانی برای اندازه گیری و اضافه کردن نفت در باک بنزین در توقف های بنزین کمی دشوار است. این دقیقاً بر اساس یک بار است که بطری روغن من روی تنقلات من در بسته هیدراتاسیون من نشت کرد.
اگر موتور دو زمانه با کاربراتور سوار می‌شوید، روغن را از قبل با بنزین خود مخلوط می‌کنید تا روغن‌کاری کافی برای قسمت‌های داخلی موتورتان فراهم شود. با دوچرخه های مدرن TPI، روغن دو زمانه به مخزن خود اضافه می شود، بنابراین می توانید مخزن سوخت خود را با بنزین مستقیم پر کنید.
از آنجایی که موتور دو زمانه برای ادامه کار به کم‌ترین روغن‌کاری متکی است، پیستون‌ها، رینگ‌ها، سیلندرها و میل لنگ آنها سریعتر فرسوده می‌شوند، بنابراین باید برای تعویض قطعات در دو زمانه بیشتر از چهار زمانه برنامه‌ریزی کنید. دو زمانه همچنین دارای طراحی اگزوز بسیار منحصر به فرد است، با لوله های بزرگ و جداره نازک که به راحتی در معرض فرورفتگی هستند و به راحتی از موانع خارج از جاده آسیب می بینند. در نهایت، دو ضربه کثیف است. اگزوز آنها دودی است و حاوی مقدار زیادی گاز نسوخته است که برای محیط زیست بسیار مضر است.
چه چیزی در مورد دو و چهار عالی است
در هر صورت، موتور شما هزاران بار در دقیقه در حین رانندگی شلیک می‌کند، که ترکیبی از زمان‌بندی کامل احتراق، سوخت‌گیری و جمع‌آوری برای تولید توان باورنکردنی از یک بسته کوچک و سبک وزن است. آنها برای شارژ مجدد باتری ها و/یا برق رسانی به کویل های احتراق خود برق تولید می کنند. آنها پمپ های آب را می چرخانند و از طریق ترموستات ها اطمینان حاصل می کنند که همه چیز در دمای عملیاتی ایده آل باقی می ماند. من از حدود پنج سالگی با موتورهای احتراق داخلی فریب خوردم.
کدام یک از این موتورها برای من مناسب تر هستند؟
در نهایت، این شما هستید که باید تصمیم بگیرید که کدام موتور برای سواری و توانایی های شما مناسب تر است.
اگر به صورت حرفه‌ای موتور سواری می کنید، موتور 4 زمانه برای شما بهتر است. همین امر در مورد موتورسواران هاردکور که حداکثر قدرت و گشتاور را می‌خواهند، صدق می‌کند، اما بدشان نمی‌آید که موتورشان را هر 50 ساعت یک بار بازسازی کنند.
برای موتورسواران مسابقات و مبتدیان، یک موتور 2 زمانه 250 سی سی جدیدتر، بدون مقداری گشتاور، قابلیت سواری اکثر 4 زمانه را ارائه می دهد. بعلاوه، هزینه نگهداری آنها کمتر است. یک 4 زمانه 250 سی سی نیز یک گزینه عالی است زیرا برای مبتدی ها ارزان تر، سبک تر و راحت تر است.
صرف نظر از اینکه کدام یک از انواع موتورهای 2 زمانه و یا 4 زمانه را خریداری می کنید، روغن موتور ارزان انتخاب نکنید. هر موتوری را که انتخاب می کنید، از یک روغن خوب استفاده کنید،
همانطور که گفته شد، تنها حدود یک لیتر روغن از موتور 4 زمانه شما در برابر سایش محافظت می کند. آن لایه نازک روغن از خراشیدن پیستون به دیواره سیلندر و فرسودگی و خرابی یاتاقان ها جلوگیری می کند.
بعلاوه، با دمای مخزن تا 300 درجه فارنهایت (149 درجه سانتیگراد) یا بیشتر، روغن باید بتواند گرمای شدید را تحمل کند و محافظت را حفظ کند.
